Veldwerk doen in India is niet niks, zeker als de cultuur je vreemd is en etnografisch onderzoek eigenlijk nooit volbracht kan zijn. Toch is promovendus Tim van de Meerendonk de uitdaging aangegaan. Hij heeft een jaar lang etnografisch onderzoek uitgevoerd naar de invloed van landbouwverzekeringen op rurale relaties in Maharashtra, India. 

Voor je onderzoek ben je zes maanden naar India gegaan. Hoe is dit tot stand gekomen?

Mijn onderzoek is enigszins spontaan tot stand gekomen. Ik heb gesolliciteerd op de positie als PhD in een onderzoek naar verzekeringen. Het werd al heel snel duidelijk dat India het land zou worden waar ik dan naartoe zou gaan. Dat heb ik niet zelf gekozen, het stond al in het onderzoekontwerp dat al verzonnen en goedgekeurd was. De landbouwverzekering die ik nu aan het onderzoeken ben, was net ingevoerd toen ik mijn onderzoek ging beginnen, dus de kranten stonden er vol mee. Ik ben toen gaan zoeken in de literatuur om te kijken of er ik iets mee zou kunnen. Op die manier is dat balletje steeds meer gaan rollen.

Wat deed je in India?

Ik heb veldwerk gedaan in het geografische centrum van het land, een regio die bekend staat om de droogte. Hier heb ik voornamelijk etnografisch onderzoek uitgevoerd. Vooral participerende observatie en interviews dus. Daarnaast heb ik nog samen met een filmmaakster een film gemaakt over mijn onderzoek. Het opschrijven, opnemen en het verwerken van de data heeft ook veel tijd in beslag genomen. Aan het eind van mijn dag zat ik soms nog 5 tot 6 uur mijn notities te verwerken. Ik denk wel dat ik genoeg informatie heb kunnen verzamelen om mijn dissertatie te schrijven. Het vervelende van etnografisch onderzoek is alleen dat het nooit klaar is. Ik zou zomaar nog vijf jaar onderzoek kunnen doen en dan zou het nog steeds niet ‘volbracht’ zijn.

Hoe was het voor je om daar te zijn?

Heel erg interessant. Ik was daarvoor nog nooit in India geweest. Toen ik daar heen ging, was het dus direct met het doel om onderzoek te doen. Ik moet zeggen dat India, in relatie tot andere landen waar ik tot nu toe ben geweest, vrij overweldigend is voor een antropoloog. De ontzettende diversiteit van het land, de complexiteit van de geschiedenis, de positie die je daar bekleedt als blanke westerling; allemaal dingen die ik echt heel bewust moest gaan navigeren in het begin. Het duurde lang voordat ik daar mijn voet in wist te krijgen. Pas daarna kon ik mijn verblijf daar echt waarderen.

Hoe nu verder?

Mijn onderzoek is succesvol volbracht op het moment dat ik mijn PhD heb gehaald. Ik ben nu bezig met het laatste deel van mijn onderzoek, namelijk het opschrijven van mijn bevindingen. Uiteindelijk moet dat uitmonden in een monografie. Ik besteed mijn tijd nu aan het schrijven van etnografische hoofdstukken daarvoor. Verder heb ik één artikel dat nu in review zit. Dit gaat over hoe mensen crisis beleven in hun dorp in India. Ik hoop dat dat mijn eerste bijdrage aan de wetenschap mag zijn.

Foto: Brechtje Boeke