Mark Post is de ‘vleesdokter’. Na een investering van meer dan een miljoen door Google-medeoprichter Sergey Brin produceerde Post samen met zijn team in 2013 een hamburger van gekweekt vlees. Niet alleen vlees wordt tegenwoordig kunstmatig gemaakt: ook groenten komen uit de 3D-printer.

Vlees wordt al gekweekt, maar lijkt geen noodzakelijke voedingsbron. Goed dus dat het 3D-printen van voedsel zich voornamelijk richt op groenten?

Je kunt zeggen dat we geen vlees nodig hebben, maar de vleesconsumptie neemt toe. Dus op een gegeven moment moeten we daar toch een vervanging voor hebben. Daarom denk ik dat het wel belangrijk is om vlees te maken. Ook al omdat je dat efficiënter kunt doen dan een koe: een enorm voordeel voor het milieu en voor de voedselzekerheid.

Vlees maken is dus gelukt, maar het is uiterst ineffeciënt en er hangt een flink prijskaartje aan. Hoe gaat dat in de toekomst?

Ik zie dat heel hoopvol tegemoet en ik denk dat de efficiëntie veel kan verbeteren. Wanneer de opschaling omhoog gaat, kunnen de kosten enorm omlaag. Binnen een jaar of zes, zeven hebben we iets wat verkoopbaar en efficient produceerbaar is. Dat zal aan het begin nog wat duur zijn, maar dat zal al snel afnemen in prijs.

Hoe zal de productie daarvan in zijn werk gaan?

In eerste instantie gaat dat om hamburgerachtige toepassingen. Die kunnen geproduceerd worden met grote bioreactoren of fermentachtige technieken. Voor grotere stukken weefsel, zoals een biefstuk, duurt het wat langer. Daar hebben we niet zo een-twee-drie een opschalingsproces voor ontwikkeld. Maar voor de kleinere weefsels is opschaling zeker mogelijk en dat is op niet al te lange termijn introduceerbaar op de markt.

Is het echt realistisch dat over zeven jaar kweekvlees in de supermarkt te vinden is?

In de jaren daarna wel, dat zal wel binnen tien jaar gebeuren.

Wordt er al over nagedacht hoe het kweekvlees aan de man kan worden gebracht?

De meest gangbare manier om dat te doen, zeker omdat het aan het begin nogal een duur product is, is om eerst de early adopters zo ver te krijgen om dat te gaan eten. Dat is een strategie voornamelijk gericht op jonge mensen die voldoende rijk zijn en geïnteresseerd zijn in milieu en dierenwelzijn om dat er voor over te hebben.

Aan de ene kant is er het kweekvlees en aan de andere kant het 3D-printen van voedsel. Kunnen die twee methoden niet goed gecombineerd worden?

Ja, dat is niet alleen een mogelijkheid, dat zal noodzakelijk zijn. Om uiteindelijk een biefstuk te maken ontkom je er niet aan beide technieken te combineren. Dat staat nog wel in de kinderschoenen. Het is op de tekentafel verzonnen en daar zijn nu nog geen experimenten op gericht.

Wat is uw droom?

Dat het uiteindelijk landt in de markt en mensen dit grootschalig gaan eten. Zodat we inderdaad die impact kunnen hebben op voedselzekerheid en milieu die ik hoop dat het gaat hebben.