Bloeduitslagen zal je niet snel via Twitter ontvangen, maar heel gek is het niet wanneer je dokter wél een persoonlijk Facebook of Twitteraccount blijkt te hebben. Nieuwe richtlijnen vanuit de VS bieden artsen begeleiding bij het gebruik van social media. Een van de belangrijkste aanbevelingen: Behoud de scheiding tussen privé en professioneel. Voeg patiënten niet als vriend toe.
Het gebruik van internet kan ontzettend handig zijn in de gezondheidszorg. Denk bijvoorbeeld aan algemene informatievoorziening, maar ook aan de communicatie tussen behandelend artsen. De afgelopen jaren is vooral dat laatste enorm toegenomen, net als de populariteit van social media. Het American College of Physicians (ACP) en de Federation of State Medical Boards (FSMB) hebben een rapport uitgebracht waarbij zij artsen willen behoeden voor problemen omtrent het gebruik van internet en social media.
“Hoewel online communicatie tussen arts en patiënt een stuk makkelijker kan verlopen dan de traditionele communicatie, kunnen hier echter ook onbedoelde consequenties uit volgen. Vraagtekens kunnen bijvoorbeeld gesteld worden bij de privacy van de patiënten, en de gepastheid van de informatie die via internet gedeeld kan worden. Met dit paper hebben wij richtlijnen willen geven die artsen kunnen begeleiden wanneer zij online gaan.” Aldus Professor dr. David Fleming, lid van het ACP.
Want dát er bepaalde problemen zich voordeden, was duidelijk: “Artsen en verplegers sturen elke dag honderden berichten online, en de mogelijkheid dat dit in de verkeerde handen terecht komt, of op een verkeerde manier wordt begrepen, is enorm. Wanneer een laptop bijvoorbeeld wordt gestolen, kan dit een lek betekenen van ontzettend veel persoonlijke informatie.”
Een andere zorg van Fleming en zijn collega’s is het feit dat elektronische communicatie tussen arts en patiënt uiteindelijk de face-to-face ontmoetingen grotendeels zal vervangen. “Deze zijn natuurlijk veel tijdrovender, maar aan de andere kant ook veel persoonlijker. Er ontstaat op die manier een band tussen de arts en patiënt waarbij er sprake is van veel meer betrokkenheid.”
Het rapport is duidelijk: wees voorzichtig met de online communicatie met patiënten. Niet alleen artsen moeten hierop letten, ook studenten: zij kunnen hun toekomstige carrière schaden door niet verantwoordelijk met hun informatie op internet om te gaan. Zo waarschuwt ook Fleming: “ Wanneer de “verzendknop” is ingedrukt, is er geen weg meer terug.”